Rozdział 5

   

                       "Roztańczę w sobie świat, na przekór łzom, umiem jeszcze iść pod prąd"



          Oglądaliśmy mój ulubiony film "The Last Song"
- Nareszcie moja ulubiona scena - odparłam, uśmiechnięta gdy główna bohaterka Ronnie całowała się z Willem na plaży.
- Ale Miley Cyrus jest gorąca! - dodał Niall
- Cicho, nie psuj romantycznej sceny - powiedziałam.
- Oh, przestań! Po prostu powiedz, że Liam Hemsworth jest dla ciebie ładny. - odparł z szyderczym uśmieszkiem.
- Hahaha.. Żartujesz? Liam ładny? On jest B-O-S-K-I - powiedziałam po czym oboje zaczęliśmy się śmiać.
- Wiesz muszę stwierdzić, że dobrze się z tobą bawię - odparłam.
Zobaczyłam jak Niall się uśmiecha. Właśnie miał coś powiedzieć gdy zadzwonił telefon.
Odebrał go a ja siedziałam zaciekawiona kto dzwoni.

- Przepraszam, ale za 1h mam być w studio. Nagrywamy piosenki na nową płytę z chłopakami. - powiedział posmutniałym głosem.
- Nie ma problemu, i tak muszę już iść - wstałam z kanapy i udałam się w stronę drzwi.
- Masz jakieś plany na dziś? - zapytał, stojąc tuż obok mnie.
- Chyba nie - odpowiedziałam a on się uśmiechnął.
- Teraz już masz - powiedział stanowczo.
- To co będę dzisiaj robić? - zapytałam.
- Jedziemy do ciebie, przebierasz się w coś ładnego i jedziemy do studia. - odparł.
- A chłopaki nie będą mieli nic przeciwko? - spytałam.
- Nieeee - odparł z nadzieją, że się zgodzę.
- Dobra, Jedziemy!

Ubraliśmy się i wyszliśmy. Niall zamknął dom a ja stałam już koło wielkiego czarnego Range Rover'a. Otworzył mi kulturalnie drzwi i ruszyliśmy w drogę.
- Teraz skręć w lewo - powiedziałam.
- Ale powinniśmy jechać prosto. - zaprotestował
- Pojedziemy skrótem. Poprowadzę cię - odparłam z uśmiechem.
- Mnie to możesz prowadzić kiedy chcesz - powiedział z szyderczym uśmieszkiem.
- Haha, pomyśle.
Przez resztę drogi non stop mnie rozśmieszał a ja mówiłam mu którędy ma jechać.

- To tu - odparłam, wskazując na niewielki szary dom.
- Przytulnie wygląda - powiedział.
- No nie wydaję mi się. - odpowiedziałam.
Zaparkował tuż koło domu.
- Zaczekaj tu. Sprawdzę czy ktoś jest w domu. - odparłam i wysiadłam z samochodu. Gdy wysiadałam zobaczyłam tylko speszona minę Nialla.
Weszłam przez furtkę, wyciągnęłam klucz z kieszeni i otworzyłam drzwi.
- Mamo !? - krzyknęłam lecz nikt się nie odezwał. Jeszcze ich nie ma, i dobrze. - pomyślałam.
Wyszłam przed dom i machnęłam ręką w stronę Nialla na znak że może wejść.
Zamknął auto i wszedł do domu.
- Droga wolna - odparłam.
- Jak twoi rodzice byliby w domu to nie mógłbym wejść? - spytał posmutniałym głosem.
- Nie o to chodzi. Po prostu moi rodzice nie wiedzą, że nie jestem już z Jake'iem.
- Kto to Jake? - spytał jeszcze bardziej speszony.
- Mój były - odparłam.
- Aaaa
- Nooo



                      "Znaleźć kogoś, kto nie porani duszy odłamkami rozbitej nadziei."



Pociągnęłam Nialla za rękę i wbiegliśmy po schodach do góry. Weszliśmy do mojego pokoju.
- Fajnie tu - powiedział blondyn, siadając na wielki puchaty fotel.
- Ta jasne... Zaczekaj chwilę - powiedziałam wyciągając ubrania z szafy i udając się w stronę łazienki.
Było dzisiaj słonecznie i bardzo ciepło jak na Londyn. Przebrałam się w <tooooooo> lekko umalowałam i wyszłam.
- Ślicznie wyglądasz - odparł zarumieniony.
- Dzięki - odpowiedziałam skromnie.
- Dobra, jeźdźmy bo się spóźnimy.
Znów chwyciłam Nialla za rękę i wybiegliśmy z domu. Wsiedliśmy do auta i ruszyliśmy w stronę studia.

- Niall? - spytałam nieśmiało.
- Tak? - powiedział skupiając się na prowadzeniu samochodu.
- Kto do ciebie dzwonił jak byliśmy u ciebie? - zapytałam.
- Zayn - odpowiedział.
- A co? - dodał
- Nic .. tylko ode mnie nie odbierał. - odparłam.
- Może nie wiedział, że to ty .. przecież nie ma zapisanego twojego numeru.
- No ale sam napisał żebym dzwoniła jak będę chciała .. powinien się spodziewać, że to ja. - odparłam spuszczając wzrok.
- To nie wiem .
- Nieważne - zakończyłam rozmowę.

- Jesteśmy na miejscu - powiedział.
Chciałam wyjść z samochodu ale Niall złapał mnie za rękę.
- Co? - spytałam.
- Nie wyjdziesz stąd dopóki się nie uśmiechniesz. - odparł patrząc swoimi niebieskimi oczami wprost w moje.
- Tak może być ? - spytałam uśmiechając się od ucha do ucha.
- Idealnie! Uwielbiam twoje dołeczki. - odparł zarumieniony.
- Dzięki - odpowiedziałam z wypiekami na twarzy.

Puścił moją rękę i wysiedliśmy z samochodu.
Weszliśmy do studia. Gdy szliśmy korytarzem usłyszałam czyiś śmiech.
- Louis? - zapytałam.
- Tak, to Lou - odpowiedział.
- Ten śmiech jest zaraźliwy - odparłam i zaczęliśmy się śmiać.
Byliśmy już coraz bliżej.
- Niall.. ja tam nie wejdę. Za bardzo się denerwuję - odparłam, spuszczając wzrok.
- Nie martw się .. chłopcy są fajni, za pewno cię polubią.. poza tym mnie i Zayn'a już znasz, więc dasz radę - powiedział obejmując mnie ramieniem.
Weszliśmy do pomieszczenia.
- Hey! - krzyknęliśmy oboje.
- Hey!! - odpowiedzieli wszyscy razem.
Cały czas staliśmy objęci. Harry, Liam i Louis od razu ruszyli w naszą stronę.
- Jestem Harry - przedstawił się czarującym głosem, wysoki brunet z burzą loków na głowie.
- Ellie - przedstawiłam się.
- Ten w Tomsach to Lou a ten obok to Liam .. ale pewnie to wiesz - powiedział Niall z wielkim uśmiechem.
Podali mi ręce na przywitanie.
- Dzięki nasz blondasku ale potrafimy się przedstawić - odparł Liam.
- Ellie! - krzyknął Zayn, podbiegając do nas.
- No ja.
Widziałam jak Zayn chce coś powiedzieć lecz Harry mu na to nie pozwolił.
- Do roboty .. samo się nie nagra. - powiedział loczek wciągając Zayna do środka.
- Usiądź sobie tu Ellie - odparł uśmiechnięty Louis wskazując na krzesło przed którym leżało pełno dziwnych przycisków.
Niall pocałował mnie w policzek i wszyscy weszli na drugą stronę ogromnej szyby.


Zayn i Niall cały czas patrzyli się na mnie. Po 10 minutach Liam poprosił o przerwę.
- Ellie, możemy porozmawiać? - spytał Zayn.


                     
                "Biegnę przed siebie nieznaną mi drogą, nie wiem gdzie, po co i nie wiem dla kogo."


___________________________________________________________________________________

podoba się ? :)
piszcie w kom   ❤